W promieniach słońca w oku miraże,
Za oknem im bliżej, tym szybciej umyka świat.
To drzewo, to dom wśród ścieżek i pól.
Czasami z hukiem cię minie sunący dziś wspak.
Ref. Jak miraż za oknem twe życie gna,
Im bliżej tym szybciej umyka czas.
I w drugą stronę porusza się ktoś –
Normalne istnienie, zbyt prosty los.
Na pierwszej stacji dosiadł się ktoś,
Miejscówkę ma obok – i zrozum, czego chce los.
Może to chwila lub dwie albo trzy,
Może to wieczność sekretna jak do magii drzwi.
Ref. Jak miraż za oknem twe życie gna,
Im bliżej tym szybciej umyka czas.
I w drugą stronę porusza się ktoś –
Normalne istnienie, zbyt prosty los.
Czy minie ci podróż tak jak byś chciał,
Miło, przyjemnie przez piękny, lecz dziwny świat?
Podróż do miejsca, które już znasz,
Ktoś je wybrał – ale czym? I gdzie? Zdecyduj sam!