Bez miłości człowiek więdnie
Jak kwiaty w wazonie bez wody.
Powoli, gubiąc płatki,
Tracąc piękno i zapach.
Bez miłości człowiek usycha
Jak umierający winny krzew.
Powoli, liść po liściu,
Gałązka po gałązce.
Ref. To miłość dodaje nam skrzydeł,
To ona pozwala nam trwać.
Jest wiarą, potęgą i siłą,
To bez niej świat nie zna barw.
Bez miłości człowiek gorzknieje
Jak wina niedopity kielich.
Powoli, kropla po kropli,
Z każdym dniem coraz bardziej.
Bez miłości człowiek przygasa,
Samotność go dogania i stres.
Smutna to rzeczywistość,
Na jawie, a nie we śnie.
Ref. To miłość dodaje nam skrzydeł…