Gdy słyszysz ciszę, coś stać się musi.
Pewnie niebo deszczem okryje świat,
Smagane wichru szelmowskim tchnieniem,
Z kakofonią dźwięków powietrznych czasz.
Świat zmieni nastrój, złamie kolory,
Zasieje niepokój w tonacji barw.
Trwogą przeszyje każde stworzenie,
Nie bacząc na własnych poczynań fakt.
Ref. Cisza, spokój – szczęścia odurzenie,
Ulubiony, intymny świata stan.
Czasem zwiastun nieokiełznanych chwil,
Z krańca kosmosu, mlecznej drogi gwiazd.
Gdy w pełnym szaleństwie burza i sztorm,
Zapewne ujrzysz słońca promienie.
Na skrzydłach wiatru groza odpłynie,
Bałagan z pewnością zostanie w nas.
Zebrać się w sobie zapewne trzeba,
Stronę dobrą odkryć – doświadczeń smak.
„Co nie zabije, wzmocni z pewnością”,
Tego się trzymaj – najpewniejsza z prawd!